Lopersgroep Putte

Louise krijgt de Ironman klein.

Zoals reeds gemeld in een vorig bericht was ‘onze’ Louise een van de deelnemers. Louise, in een vorig leven basketspeelster, is bang van een uitdaging. Na haar debuut in de marathon van Antwerpen waar zij meteen de snelste LGP-damestijd liet noteren, werd zij vorig jaar prompt veldloopkampioen van het seizoen en zocht zij een nieuwe uitdaging. Louise beet zich vast in het triathlon en koos de Antwerp Ironman 70.3 tot doel.

Afgelopen zondag stond zij aan de start en aangemoedigd door vele supporters klaarde zij de klus in 5u 11 minuten. Een knappe prestatie en daar horen zonder fout onze welgemeende felicitaties bij. Benieuwd wat haar volgende uitdaging zal zijn. THE SKY IS THE LIMIT…. !

Hieronder publiceren we alvast een verslag van Gert, een van de supporters die haar van nabij gevolgd heeft.

Supporteren voor Louise in te Ironman van Antwerpen :

Toen ik zaterdagmiddag tijdens mijn soldenjacht, Louise tegen kom die nog snel op zoek is naar een extra truitje om zich te wapenen tegen de barre weersvoorspellingen, kon je er niet naast kijken. Hoewel ze toegaf een beetje nerveus te zijn, straalde zij zekerheid en zelfvertrouwen uit. Hier wist ik het al, alles loopt goed morgen.

Zondagmorgen ademde de stad letterlijk Triathlon. Zelf waren we met tram 3 naar de Groenplaats afgezakt om van daar samen met de vele deelnemers via de voetgangerstunnel naar linkeroever af te zakken. Het was vooral zeer impressionant om al die dure hypermoderne fietsen op de oude roltrappen te zien het contrast kom bijna niet grotere zijn.

Ter plaatse is Louise al helemaal klaar, vergezeld van haar nieuwe truitje. Een knalblauw!  Nog een beetje nerveuzer richting zwemstart waar om klokslag 11.00 u de start van de ‘Pro’s’ werd gegeven. Precies 10 minuten later werd de 2^de wave (met Louise er ergens middenin) op het water losgelaten.
35 Minuten later zit haar zwemproef  (1.9Km) er op en begon zij,  beschermd met wat extra kleding tegen de gure wind, aan de  90Km lange fietsproef. De weergoden waren de wedstrijd gelukkig gunstiger gezind dan de weervoorspellers, want het bleef droog. Toch moesten de deelnemers afrekenen met een sterke wind die deze fietsproef er niet makkelijker op maakte.

Voor ons, de supporters in het stadscentrum, is het lang wachten. Toch blijven we goed op de hoogte van de vorderingen van Louise, want van op het front ( parcours) krijgen we berichten van andere LGP’ers die aan keerpunt Stabroek en aan Texaco Noorderlaan staan. De berichten dat ze het voortreffelijk doet en er vooral superfris uitziet, ook na het laatste keerpunt, brengen ons al in een lichte overwinningsroes.   Bij de 2 de wisselzone vangen we ze terug kregen we haar terug in het vizier en ze zag ze er inderdaad nog zeer goed uit. Haar ontwapenende glimlach was nog steeds aanwezig en luid aangemoedigd door familie en collega’s ( werk en irongirls) zag je dat zij genoot.
Bij het wisselen werd er wat tijd genomen om even  te recupereren om nadien de afsluitende proef, de halve marathon, aan te vatten. De loopproef bestond uit drie lokalen ronden van 7 kilometer door het oude stadscentrum.  Hier konden we haar dus op verschillende plaatsen zien lopen en aanmoedigen. Haar loopstijl was subliem, geen spoortje van uitputting. Neen, een mooie gelijke tred en een steeds groeiend zelfvertrouwen. Na elke ronde krijgen de deelnemers een armbandje aangereikt, zo kan je volgen welke deelnemer in welke ronde loopt. Bij het ingaan van de laatste ronde spotten we Dirk aan de grote bollenboog van Lotto en zien dat Louise het wat moeilijker krijgt. Ondertussen spurten we nog even door naar de Groenplaats om haar een laatste keer aan te moedigen voor de laatste 2.5km om vervolgens snel naar de tribune te lopen en haar aankomst af te tellen. Na korte tijd verschijnt zij in zicht en bekruipt ons het zegegevoel. JA! Ja! Daar is ze! Ze komt eraan, snel een laatste foto en feliciteren, nog een foto van de tijd ( – 10 minuten wave start) en we kennen haar tijd. Totaal 5u11min en 33 sec. een DIKKE PROFICIAT.

Na een korte coolingdown nog even zeer kort een gesprekje met Louise gehad. Het spreekt voor zich dat ze dolblij was. Ze straalde al even hard als de mooie medaille en dito foto die ze had ontvangen.

PS, Louise laat me aan iedereen de groeten doen en wil iedereen super bedanken voor de aanmoedigingen vandaag en in de aanloop hiernaartoe. Een van de weken mag je haar terug verwachten voor enkele rondjes op de piste. ( haar verslag volgt later deze week.)

Hieronder ondertussen al de eerste foto’s (er volgen er vast nog veel meer) van Louise aan het keer punt te Stabroek.