Berichten
Triathlon Antwerpen: het verhaal van Louise.
In eerdere berichten lieten we al een supporter aan het woord, nu ontvingen we het verslag van Louise zelf. Een sfeerverslag van uit de buik van de wedstrijd dus. Nogmaals proficiat Louise.
Sinds oktober 2010 train ik in functie voor 1 wedstrijd: ironman antwerpen 2011! Een ervaring die ik niet snel zal vergeten. Het betreft niet enkel de wedstrijd, maar ook alles wat er aan vooraf ging. Hier een korte indruk:
De wekker loopt meermaals per week af rond 6uur om voor het werk een eertse training af te werken. Een uurtje zwemmen of 90min fietsen op de rollen in de badkamer. Arme Dirk, een constant geratel zal hem snel uit bed zetten…De overige trainingen worden nauwgezet ingepast tussen werk, tijd met vrienden en familie. Of was het de laatse maanden niet eerder andersom… Enfin, ik trainde dus regelmating, tot 15 uur per week.
Als voorbereiding deed ik enkele wedstrijden mee. Ten miles antwerpen, 1/8 Geel, 1/4 Brugge en 1/4 Vilvoorde. Dit om allerlei dingen uit te testen: materiaal, wissels, gellekes, zwemstarten, zelfs de kuur op rode bietensap! Ik wilde niet voor verrassingen komen te staan op die ene dag…
Enkele zwembeurten in het Galgenweel met Dirk in zijn zeilbootje naast me, maakte me steeds zekerder van mijn stuk. De laatste week het fiets- en loopparcours verkend en de bandenwissel geoefend. Maar als er iets is wat je niet in de hand hebt dan is het wel het weer. Dat maakte me pas echt zenuwachtig. Regen, dus kans op vallen wordt veel groter. Zaterdag nog snel wat warmer kledij gevonden. Toch met twijfels vroeg naar bed.
Zondag begon met een stevig ontbijt. Ik zal propvol met bananen, ontbijtgranen en boterhammen met honing. Een blik uit het raam, het was nog steeds droog. Goed, dan naar de wisselzone om loopschoenen weg te zetten. Vandaar naar Linkeroever om fiets te prepareren en me in de wetsuit te hijsen. De eerste supporters arriveerden, ik stond te klappertanden van de zenuwen.
11h10. Het startschot wordt gegeven en de strijd kan beginnen. Een enorm wasmachinegevoel. Stoempen, trekken, duwen, we raasden rond de boeien. 1900m, 33min45 zwemtijd. Super, ik had 35min gerekend. Een heel eind lopen naar de fiets. Ondertussen pak uittrekken en genieten van de eertse aanmoedigingen.
Tijdens het fietsen hoofdzakelijk cadans en hartslag proberen te controleren. Niet altijd eenvoudig met de enorme tegenwind! De benen waren goed maar de extra mentale boost kreeg ik van de supporters op verschillende plaatsen. Ik haalde een gemiddelde van 31.2km/h.
14h40. Ik kom toe op de kaaien en begin me voor te bereiden op het lopen. Laatse gel op de fiets innemen, fietsschoenen losmaken en mouwen afstropen. Net voor de wisselzone spring ik van de fiets en loop blootvoets over de kasseien naar mijn plaats… slapende voeten zijn meteen weer wakker!
Het lopen gaat lekker vlot. Er staan een hoop bekende gezichten langs het parcours. Wat een sfeer! De eertse twee rondes gaan aan een constant tempo. Blijven drinken en gels innemen is de boodschap. De laatse ronde gaat wat moeilijker. De pijntjes beginnen op te komen, mijn maag begint te protesteren maar het einde is in zicht! De laatste kasseien lijken wel luchtballonnetjes, zaaalig ik ben er. 21km in 1h39min.
Gefinisched in 5h11m33s, 18 min sneller dan vooropgesteld, 8e in cat en 14e dame (buiten de profi’s natuurlijk gerekend). Super content.
Ik heb enorm genoten van deze dag. Hierbij wil ik alle supporters bedanken, jullie waren fantastisch! Ook een dikke kus aan Dirk die me heeft gesteund vanaf het eertse tot het laatse moment in mijn voorbereiding.
5 reacties op “Triathlon Antwerpen: het verhaal van Louise.”
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Prachtige prestatie… nen DIKKE proficiat, Louise!!!!!!
Trouwens ook een mooi verhaal, bedankt om je indrukken met ons te delen!
amai, daar doe ik mijnen hoed voor af, chapeau.
schone foto’s , leuk verhaal, knappe prestatie en dat voor uw debuut !
Schitterend gedaan, ik heb er alleen maar bewondering voor. ’t Is wat anders als basketten…
Louise, the new Iron Lady van LGP…. 😉
‘Louise, the new Iron Lady van LGP…. ;-)’
Ere wie ere toekomt … An was ons voor we zijn dus niet zo orgineel, maar daarom niet minder trots… 😛