Lopersgroep Putte

Halve Triathlon van Almere, Louise blikt tevreden terug.

Na de zware val tijdens haar voorbereiding voor de Iron Man triathlon van Antwerpen bleef Louise, in superconditie, op haar honger zitten. Uitstel werd geen afstel en zij focuste zich op de halve triathlon van Almere. Hoe het haar daar verging schrijft zij zelf neer in onderstaand verslag. Weer een knappe prestatie Louise.

Met een onverwachte wending in het seizoen,  ergens midden juli, begint het laatste deel van de voorbereiding op 2 september. De “rustweek” zet in. De rode bietensap heeft dan al weelderig gevloeid.  De laatste intense prikkels onderging ik een week geleden tijdens een kwartje in Viersel. Vanaf nu is het dus aftellen.  Ambetant rondlopen op het werk en enkele dagen voor de wedstrijd koolhydraten stapelen is hier een onvermijdelijk onderdeel van. Maar uiteindelijk word ik zaterdagmorgen wakker met een “wauw”-gevoel. Ik heb er zin in!

Wanneer ik mijn spullen in de wisselzone klaarzet zijn de deelnemers die de volledige afstand meedoen al een half uur bezig. Respect, dat is pas een uitdaging…

Om 8h20 springen de we met bijna 370 deelnemers (waarvan 51 vrouwen)het water in. Na 10 min zenuwachtig ronddobberen wordt het startsignaal gegeven en begint de wasmachine te draaien. Ik kan goed inpikken aan een paar snelle mannenvoeten en ik vecht het hele traject voor deze plaats.
33min39sec (189^e plts overall, 18^e dame) heb ik nodig om 1900m af te leggen. All right, denk ik, al beter dan vorig jaar.

De wissel gaat vlotjes. Eerst wat bochtenwerk afleggen tot we de Hollandse polders induiken. Na een venijnige brugovergang verlies ik het “strooike” van mijn aerodynamische drinkbus! Dju toch, en ik had net zo’n 600ml hierin uitgeknepen. Bij doortocht van de eerste ronde zwier ik de lege drinkbus naar Dirk en pak bij de bevoorrading een andere aan. Ondertussen klotst bij elke oneffenheid het zoete plakkerige spul à volonté in mijn gezicht!

Het parcours bestaat uit smalle paden en in de tweede ronde is het haast onmogelijk voldoende afstand te houden. Enkel de deelnemers van de volledige afstand houden zich aan de regels.  Door de anderen wordt er geregeld in groep gereden. Toch weet ik enkele dames af te schudden en maak ik 5 plaatsen goed. Na 90km fietsen klok ik af op 2h35min. Een toptijd natuurlijk, die ik niet in mijn eentje had kunnen afleggen.

Bij het aantrekken van mijn loopschoenen voel ik opkomende krampen in mijn bovenbenen.  Vooral kleine pasje nemen, ritme, ritme, ritme hoor ik mezelf zeggen. De zon komt nu echt door en ik krijg een déjà vu Mallorca-gevoel. Doorgaan, drinken en zoete troep binnenspelen, dát moet ik doen. Uiteindelijk behaal ik met 1h35min15sec een PR op de halve marathon.

Ik finish op 4h48min31sec als 10^e dame (120^e overall). Alles gegeven en super tevreden.  Maar ook deze keer werd ik van begin tot einde door een hoop supportert aangemoedigd. Bedankt voor het gegil, jullie waren fantastisch!