Lopersgroep Putte

Duathlon Wachtebeke, de sportieve verjaardag van Gert

Gert Beyers moest kiezen tussen een verjaardag vieren of afzien op de duathlon van Wachtebeke. Hij koos voor het laatste. Zijn relaas vind je hieronder.

Vanaf augustus staat bij mij weeral de winterplanning op het programma. Kalenders van duathlons raadplegen en planning maken. Dit jaar schoot ik wat later in actie wegens werkdrukte en organisatie van de kermisloop. Maar 1 datum viel me op en zou een D-Day worden. Zondag 24 november, mijn B(irth)-DAY.
Een moment om eerst eens goed te sporten, met nadien een feestje. Aanvankelijk dacht ik om deel te nemen aan de challenge in Lichtaart ( Vorig jaar daar met Maarten deel genomen aan het 3-luik), maar deze bleek op de kalender een week later te vallen. Ondertussen maatjes M & S goed aan het voorbereiden op de komende duathlons, meer info vind je verder. Dus viel de keuze op Wachtebeke.
Dus zo gepland dat de form goed genoeg zou moeten zijn om daar de 1ste off road duathlon aan te vatten voor dit seizoen. De nodige MTB kilometers in de benen, maar niet de nodige hardloopkilometers. De week vooraf had ik dus al bepaald dat ik het lopen, toch 2 x 5km cross, wat rustiger aan ging doen, om met het MTB’en hard te gaan om tijd te proberen goed te maken.

Dan B-Day. De eerste verjaardagswensen lopen binnen via sms (zelfs van heel hoog in Nepal) en de verjaardagstaart nog maar even aan de kant gelaten en gekozen voor een stevig maar gezond sportontbijt . Teveel en zwaar eten kan je later bekopen weet ik van collega sporters :-).
Bij vertrek al direct een praktisch probleem. Mijn uitrit is verspert door een auto en kan onmogelijk weg. Dus even de hulp inroepen van Sylvia van LGP die de persoon in kwestie weet te vinden en laat het voertuig verplaatsen. Alles net op tijd om toch tijdig te kunnen doorrijden en om het parcours eens te gaan verkennen met Petra.
Aangezien zij de korte afstand 2-10-2 gaat meedoen om 11u00 en 1 ronde 10km bedraagt, is er wel de nodige tijd vereist voor verkenning. Vooraf had ik vernomen van collega du- en triathlonners dat het een snel parcours zou zijn.
De banden dus redelijk hard en moraal wat naar beneden omdat ik geen hardrijder ben. Bij de verkenning werd die moraal enkel terug opgekrikt aangezien er lekker zware en vettige stroken in verwerkt zaten. Zelfs zo leuk dat ik de grond al eens ging kussen. Jammer genoeg een tuimelperte door teveel druk in de banden, dus ter plekke hier wat van afgelaten.
Het rondje zelf was best ok. Enkel mis ik hier technische stroken of hoogteverschillen. Maar als er geen kunnen gemaakt worden, is dat ook zo.
Om 11u00 start er een kleine bende aan de korte afstand, incluis Petra. Ze doet dit zeer goed en mag nadien als 2de dame op het podium. Ze meld me dat het lopen best zwaar is in het begin en dat merk ik bij verkenning bij inlopen. Onze eigen varkenstrog bij de KBC cross is er niets tegen en zulke trog dienen we 8 keer te doen.
Om 13u00 knalt de jury de bende (150 deelnemers) op gang voor 5-30-5 en al snel zie ik een aantal deelnemers in de trog zoeken naar een linker of rechterschoen die door de modder achter gehouden werden. Al een geluk dat ik niet de snelle loop- maar wel de trailschoenen had aangedaan, anders zat ik wellicht ook ergens te zoeken.
Na een 1ste run was de hartslag toch al redelijk hoog (toch geen microob die ergens zit te broeden zekers?). Dan een ingecalculeerde trage wissel met inname van een gel en onhandig wegtrappen van drinkbidon welke me weer enkele seconden extra kostte. Dan de bike op en het voelde vanaf de 1ste meters dat er veel power in de beentjes zat. (voor mij althans)
Al snel haalde ik deelnemers in en na een dikke 2 km werd ik zelf bijgehaald door een duo-atleet. Ik pikte aan en zette samen de inhaaltocht verder. Door te verkennen wist ik waar je elke zware strook het best aanvatte om vlotter door te rijden. De biker van het duo-team had dit ook gedaan en samen overlegden we hoe we de stroken zouden aanpakken. Dit gaf nog extra vertrouwen en zo konden we op elke strook vlot anderen inhalen en achterlaten. In de 2de ronde wou ik de 1ste zware strook als 1ste aanvatten. Vooraf naar de kop door een plakkerig gedeelte. Gevolg was dat mijn voorband vol hing met klei en vettige grond en ik hierdoor in de volgende bocht vol onderuit ging op een dolomietstrook. Voor de 2e keer een onzacht contact met moeder aarde, dit gebeurt anders zelden bij mij. Is het dan toch de ouderdom die opspeelt? Ondertussen passeerden bikers mij terug met de nodige vragen of alles ok was. Sollidariteit troef in de off-road-wereld, dat doet deugd. Even vertwijfeling en nagaan of alles nog heel was. Van boven naar onder, maar halverwege voelde ik linkerheup wat prikkeling. Dat lag dus ferm open. Na wat bekomen te zijn en mijn stuur 180° te draaien trok ik terug op pad. Ga ik terug vol proberen te gaan, of gewoon uitrijden, dat was de vraag. Al snel ging het tempo terug de hoogte in en voelde me snel terug ok.
Eén voor één haalde ik de bikers die met gepasseerd waren, terug in. Op het einde van de 3de en laatste ronde kon ik terug bij de duo-rijder aansluiten. Bij de wissel terug wat geklungel ( leeftijd???) met 1 schoen op de bike en de andere los aan de voet naar de wisselplaats. Nog de nodige tijd genomen om de loopschoenen aan te doen en een vallende loper recht te helpen, vertrok ik voor de afsluitende 5K.
1u40 waren reeds verstreken, de verhoopte 2u eindtijd was niet meer haalbaar en dus besloot ik om in een mooi tempo uit te lopen. Bij aankomst op 2u04 min was ik toch zeer tevreden en kon ik besluiten dat de form toch goed zit.
Zelden wedstrijden van meer dan 1u30 afwerkend is dit geruststellend. Op de positie- en tussentijden was het wachten tot dinsdag om te zien hoe ik het er van af had gebracht.( foto’s zouden eerstdaags online komen op hun site.)
Vooral over mijn fietstijd was ik benieuwd. Als ik de tijden vergelijk ( inclusief wissel en valpartij) merk ik dat ik toch ergens top20 rijd waar ik zeer tevreden over ben. In het totaal eindig ik op een 44ste plaats op 94 aankomsten en nestel me tussen duo 9 en 10.

44 Beyers Gert M H24 R1 0:22:05 B 1:17:40 R2 0:24:12 totaal 2:03:57

Conclusie : Ondanks mijn tuimelingen, toch een aardige wedstrijd met goede organisatie. Leuk en wisselend parcours. Eéntje om volgend jaar met Maarten eens uit te vechten, maar dan als wel als Master. (H40)
Over verval ivm leeftijd. Ik heb nog nooit zo goed gefietst als nu, dat is denk ik het enige dat ik gemeen heb met Kampioen Sven Nys, alhoewel Sven ook wel eens tegen de grond gaat.
Dat fietsen gaat komende zondag nog eens op de proef gesteld worden in Wuustwezel – Sterbos alwaar WezelsOmslagPunt hun pannenkoekenjogging en duathlon organiseren. Samen met triatleet en hardloper Hans Verbiest vorm ik een duo (Samson en Grietje) en gaan we voor een mooie rangschikking. Daar gaan we dan ook stevig reclame maken voor onze eigen duathlon op zondag 30 maart 2014

PS: ondertussen zijn de tussentijden off line gehaald wegens grotendeels niet correct. Maar mijn tussentijden zijn volgens eigen meting toch redelijk juist.
De blessure is ondertussen dankzij goede zorgen al goed genezen, maar de schrammen zullen nog wel enkele weken een herinnering blijven.